Oost, West, (zieken) thuis..best!

Hoi Allemaal,

Lange tijd geleden dat ik geschreven heb. De vorige keer zat ik nog in Costa Rica en inmiddels ben ik weer in Nederland. In deze tijd is er alweer erg veel gebeurd, dus ik zal even bij het begin beginnen.

De terug reis verliep heel soepen, op 1.5uur vertraging na in Houston. Ik heb in Houston gewoon even geshopt en lekker Amerikaans gegeten en zo mijn tijd best prima doorgekomen. In Amsterdam kwam mijn vader me ophalen en na die reis was ik behoorlijk uitgeput. Even paar uurtjes bijgeslapen en daarna vanwege de jetlag gewoon avond meegegeten en op normale Nederlandse tijd gaan slapen. Goed geslapen en rond 11uur wakker geworden. Helaas, begon toen de ellende. Heel erg diarree, overgeven, koorts..Ziek! Ik zelf dacht van dit is weer de jetlag, net zoals ik dat op de heenreis met het overgeven ook dacht. Enkel stopte het overgeven heel snel, maar bleef ik gigantisch diarree houden. Paar dagen ging dat zo door en ik begon steeds zwakker te worden. Ik kon er niet tegenaan drinken en verloor teveel vocht! Ziekenhuis gebeld en moest opgenomen worden. Aan het infuus, wat nog weer een hels karwei was bij mij en dan sneuvelde die de ook nog eens de volgende dag en moest ik dus weer opnieuw. Ik lag op een leuke en vooral grappige zaal en na twee dagen infuus met per dag 3 liter vocht knapte ik ook alweer wat meer op en kon ik ook meedoen aan de grapjes, haha. Ik kreeg naast vocht ook nog wat extra dingen zoals kalium en dat brande echt als die zak er aan zat in mijn hand. Mijn tweede infuus zat in mijn duim, heel bizar en ook een erg vervelende plek. Ook nog eens de duim van mijn rechterhand dus kon geen kant op.
Elke dag werd er bloedgeprikt en er werden allemaal kweekjes gedaan. Ze konden aan mijn bloed zien dat ik wel langzamerhand aan het opknappen was en het infuus hielp daar goed aan mee. Uit de kweekjes kwam enkel niets raars naar voren. Na een paar dagen mocht het infuus eruit en mocht ik zelf proberen te gaan drinken. Veeeel drinken, want ik had nog steeds wel diarree. Daarna mocht ik gelukkig naar huis en daar verder opknappen en aansterken.
Dat opknappen duurde wel aardig lang, ik was echt wel verzwakt.

Inmiddels gaat het wel weer een stuk beter en is alles alweer bijna vergeten. Op een één of andere manier kan ik blijkbaar niet normaal van vakanties terug komen. Ik had eigenlijk wel verwacht ziek te worden, dat is standaard bij mij, maar meer van mijn longen dan dat mijn darmen zouden gaan opspelen.
Ach ja, ik zal mezelf niet zijn als ik weer iets raars zou hebben natuurlijk. Ben ook alweer in het ziekenhuis geweest ter controle en er is niets uitgekomen uit de onderzoeken..dus ja wat het precies geweest is? Misschien de Crohn of een raar beestje uit Costa Rica.

Vanwege de opname ben ik een weekje later gestart met mijn stage, maar ik heb er nu alweer 2 weken opzitten.
Het is erg leuk en interessant. Zeker een uitdagend stageplek waar ik veel kan leren. 4 dagen stage in de week is wel enorm zwaar en het valt me wel beetje tegen. Denk altijd iets te snel; Dat doe ik wel even! haha. Mijn longen zijn ook weer wat minder de laatste tijd en ik merk dat ik in van die kleine dingen dan al zo snel achteruit ga. Praten tijdens het lopen, traplopen, fietsen, voorlezen of liedjes zingen..allemaal van die dingen die nu opeens zwaar zijn en veel meer moeite kosten. Dat in combinatie met stagelopen maakt wel dat ik in de avond uitgeput op de bank lig en in de weekenden ook bij aan het komen ben.

Vandaag lekker een dagje vrij en ik zal daarom ook kijken of ik wat Costa Rica foto's nog kan plaatsen op mijn weblog.

Liefs,
Jitske.